මම විවාහ වීමට කලින් තරහා ගිය කෙනෙක් නෙවෙයි. සැබවින්ම සාමකාමී කෙනෙක්. නමුත් විවාහයෙන් පසුව අපි ජීවත් වෙන්නේ සැමියාගේ දෙමාපියන් සමගයි. මා විවාහ වූ දින වල පෞද්ගලික අංශයේ රැකියාවක නියුතු වූ නිසා දවසින් වැඩි කාලයක් නිවසින් පිටව සිටීමට හැකි වීමෙන් නිතර ගැටලුවක් පැන නැඟුනේ නැත. නමුත් යම් අවස්ථාවල නැන්දම්මාගේ අසාමාන්‍ය ක්‍රියා නිසා සිත් කලකිරීමෙන් වුවත් ආරවුලකින් තොරව ජීවත් වුනෙමි. (සැමියාගේ දෙමාපියන් ඉහල මහලේ පදින්චිව සිටින අතර නිවස ඇතුළත පඩිපෙළ තිබෙන නිසා නිතර යාමට ඒමට පුලුවන්. දිනක් රාත්‍රී මා එක් විටම අප සිටි කාමරයේ දොර විවර කරන විට නැන්දම්මා අප සිටි කාමරය අසල සිට ටෝච් එකක් අරන් සාලය දෙසට ගියා. ලයිට් එකක් හෝ නොදමා ඇය අප දෙදෙනාගේ පෞද්ගලික අවස්ථාවන්ට ඇහුම්කන් දීම, මා කාර්යාලයට ගොස් පැමිණ බෑගය තබා වොෂ් කරගෙන එන අතරතුර මාගේ බෑගය විපරම් කිරීම, මා නිවසේ නැති අවස්ථාවල මාගේ අල්මාරිය විවර කර එහි ඇති සෑම දෙයක්ම බැලීම වැනි නොයෙක් පහත් ක්‍රියා රාශියක් ඇය සිදු කරා. නමුත් මා එම අවස්ථාවල සැමියා අපහසුතාවයට පත් නොකර ඉවසා දරාගෙන සිටියා. ඒ වන විට ඔහුගේ පියාට අයත් නිවසේ ඉහල මහලේ පිහිටි සිල්ලර බඩු කඩෙන් දෙමාපියන් ආහාර සැපයීම නිසා අප දෙදෙනාද එක් මාසයක මසකට සරිලන පරිදි ආහාර ද්‍රව්‍ය ගෙනත් දැමූ විට නැවත එසේ නොකරන ලෙස ඔවුන් දෝෂාරෝපණය කල බැවින් නැවත එසේ නොකර සිටියෙමි. ) එම කාලයේ සැමියා ඔහුගේ දෙමාපියන්ට යම්කිසි චෝදනාවක් එල්ල කර සිටි විට එලෙස නොකරන ලෙසත්, ඔවුන් දුක් මහන්සියෙන් සාදා ගත් නිවසේ ඔවුන්ට අවශ්‍ය විදිහට සිටීමට ඉඩ දෙන ලෙසත් පවසමින් ඔහුගේ සිතෙහි දෙමාපියන් කෙරෙහි ඇති වූ අමනාපකම් දුරු කර දැමීමට කටයුතු කලෙමි. කාලයේ ඇවෑමෙන් මා 2016 දෙසැම්බර් මස මාගේ පුතා (පලමු දරුවා) ගේ උපත සමග රැකියා ස්ථානයෙන් ඉවත් වී නිවසේ සිටියෙමි. එම මුල් කාලයේ සිටම නැන්දම්මා ඇයගේ කර්මාන්තය (කාන්තාවන් යොදවා බීඩි එතීම) ට එන කාන්තාවන් සමග මා කරන කියන නොයෙක් දේවල් පවසමින් ඔවුන්ගෙන් උපදෙස් ගෙන මා හට පැවසීම නිසා මට ඇයව එපා වුනා. මුල් දරුවා නිසා නෑවීම ආදිය ඇය විසින් සිදු කරන ලද අතර ක්‍රමයෙන් ඉවුම් පිහුම් කටයුතු මා වෙත යොමු කර ඇය දරුවා සමග සිටියා. දිනක් මා අහම්බෙන් සාලය වෙත යනවිට දරුවා බිම play mat 1 මත තබා ඇය පුටුව මත හිද ගෙන මාස දෙකක්/ තුනක් අතර වුන ළදරුවාට ඇයගේ කකුලක් දික් කරගෙන සිටි අතර දරුවා ඇගිලි සූප්පු කරමින් සිටියා. ඇය වත්තට ගියත් පාවහන් භාවිතා නොකරන කෙනෙක්. ක්‍රමයෙන් එවැනි අශෝභන කටයුතු දකින මා නිතර එසේ නොකරන ලෙස දෝෂාරෝපණය කිරීමට පටන් ගත්තා. මා මෙහි සිට පවසන දේ පමණක් ඇයගේ සැමියාට (මාමණ්ඩිට) ගොස් පවසනු ඇසෙන අතර ඇය කිසි දෙයක් නොකරන අහිංසක කෙනෙක් විලසින් සිටී. දරුවා බිම වැටී ඔලුව වැදුන විට ඇය අත කෙතරම් වරද තිබුනත් එහි වරදකාරිය මා වෙයි. මා ද එවැනි අවස්ථාවල කෝපයට පත්ව  ඇයට දොස් පවරන විට මාමණ්ඩිය සහ ඇය මා එතැනින් ඉවත් වූ විට වරද මාගේ බව පවසයි. මේ කිසිදු දෙයක් මා සැමියාට පවසා නැත. මා හට නිවසේ වැඩ කටයුතු කිරීම සඳහා ඔහු කිසිදු සහයක් කිසිම විටක නොදෙන අතර, ඔහු රැකියාවට ගොස් 6.00 ට පමණ නිවසට පැමිණ විනාඩි 5ක් වත් නිවසේ නොසිට යහලුවන් සමග කඩ පිලට වී පැයක් දෙකක් හෝ සිට නිවසට පැමිණ ආහාර ගෙන නින්දට යන බැවින් නැන්දම්මා සමග ඇතිවන ගැටුම් ඔහු දන්නේ නැත. මා නිවසටම වී සිටින විට නැන්දම්මා මිනිසුන් ඉදිරිපිට මා පහත් කොට කතා කලද මා සිනහ වෙමින් ඒවාට පිළිතුරු ලබා දුන්නෙමි. මොවුන්ගේ ලොකු පුතා කොළඹින් කසාදයක් කරගෙන එහිම පදිංචි වී සිටී. මා වෙත පැමිණි නැන්දම්මා "අයියාට නං  වැඩ කරන්න යන්න බැරි වුනත් බයක් නෑ. අර කෙල්ල මොනවා හරි කරලා කන්න දෙයි. " යනුවෙන් කී අතර අන්න අරයත් ගාමන්ට් යනවා 20000ක් විතර හෙව්වත් මොකද කියමින්  මාගේ පිලිතුර බලා සිටියා. මම ඉගෙනගත්තේ ගාමන්ට් යන්න නෙවේ නෙ. අනික මම නැවතුනෙ බබා නිසා. අක්කා ටීචර් කෙනෙක්. අනික එයාගෙ අම්මා එයාලගෙ ලමයා හොදට බලා ගන්නවානෙ. මා කියූ සැනින් ඇය හෙමින් ඉහලට ගොස් නැවත ඒ දෙදෙනාගේ සාකච්ඡාව එම කරුණ විය. මේ අතර මාගේ දරුවා ඉතා පිරිසිදුව ලස්සනට පිලිවෙලින් ජීවත් වෙමින් හිටියා. ඒ අතර මා හට උපතැපැල් ස්ථානාධිපති තනතුරක් ලබා දෙන බවක් පවසමින් වංචාකාරී තැනැත්තියක් (මාතලේ මැටිහක්ක උපදෙස් තැපැල් කන්තෝරුවේ ස්ථානාධිපතිනිය)  මාස එක හමාරක් වංචාවෙන් මා පුහුණු කිරීමට බව පවසමින් මා වෙත කාර්යාලයේ සුලු රාජකාරී පවරා ඇය නිවසෙහි වැඩ කටයුතු කර ගත් අතර මාගේ සහතික සහිත ලේඛන නොයවා දිනෙන් දින මඟහරිමින් සිටි බැවින් මා ඉන් නතර විය. (මා පූජාපිටිය සිට එහි යාම සදහා පාන්දර හතරට නැගිට, නිවසේ සියලු වැඩ නිමා කොට බබා ඇහැරෙන්නට කලින් 6.30 වන විට නිවසින් පිටත් වූ අතර, නැවත නිවසට පැමිණියේ 4ට ය. ඉන් පසු නා පිරිසිදු වී බබා සමග විනාඩි 30ක් පමණ සිට රාත්‍රී ආහාරය සැකසුවෙමි. )  මේ කරදර කාලයේ මාගේ දරුවාගේ බර අඩු වී තිබූ අතර ඔහු චණ්ඩි බබෙක් වී සිටියේ ය. දරුවා සුලු දෙයක් ඇල්ලුවද ඔවුන් දෙදෙනාම (නැන්දම්මා සහ මාමා) යටි ගිරියෙන් කෑ මොර දෙනු මටද ඇසී ඇත. , දරුවාට ඉරුණු කිලිටි ඇදුම් ඇන්දවීම,  දරුවා ගේ රෙදි බිම දැමීම. විටෙක ඒවා පාගමින් ඇවිදීම වැනි පහත් වැඩ කිරීම මා තවත් පීඩාවට පත් කලේය. මා නැවත නිවසට වී සිටි අතර මා ඇදුමක් ගත්තත් අපි නම් එකම ඇදුම් ඇන්දෙ. ඔහොම විනාශ කරේ නෑ. කියයි. බබාට සෙල්ලම් බඩුවක් අරං දුන්නත් නාස්ති කරන එක ගැන දොස් තබයි. මේ අතර එක්තරා ප්‍රසිද්ධ ව්‍යාපාරයක භාණ්ඩ ගෙන්වා බෙදා හැරීමේ නියෝජිතයෙක් ලෙස සැමියා මුදල් වෙන් කොට කාර්යාලයක්  සකසා එහි කටයුතු මට පැවරූ අතර එය නිවස අසල තිබූ බැවින් 10.00 පමණ වන විට නැන්දම්මා දරුවා රැගෙන විත් සිටී. භාණ්ඩ වලට අලාභ සිදු කරන බැවින් ඉක්මනින් කාර්යාලය වසා ගෙදර යනු ඇරුනුකොට විකල්පයක් නොතිබිණි. සැබවින්ම මෙම  ව්‍යාපාර ආයතනයේ ඉහල තනතුරක සිටින සැමියාගේ සොහොයුරාගේ ඉල්ලීම මත මෙය කිරීමට භාර ගත් අතර මා කාර්යාලයට ගොස් නිවසට පැමිණ දහවල් කාලයේ දරුවා සමග සිට රාත්‍රී ඔහු නිදි කරවා පාන්දර 1_2 වන තුරු අතපසු වූ කටයුතු යන්තමින් සිදු කලෙමි. එම ලේඛන පවත්වාගෙන යාම පිළිබඳ නිවැරදි දැනුවත් කිරීමක් සොහොයුරාගෙන් වත් නොලැබූන අතර ඒවා අලෙවි නියෝජිතයා ගෙන් අසා ඔහු දන්නා පරිදි කලෙමි. මේ දින වල දරුවාට ඇසෙන පරිදි නැන්දම්මා කුණුහරුපෙන් මා හට බැන ඇති අතර බබා මා එන විට දිනක් තාලයකට කුණුහරුප කියමින් සිටි බැවින් මා හට තනිව මෙය කල නොහැකි බව පවසමින්  කාර්යාලයට සැමියාගේ පවුලේම නැගණියක් මාසික වැටුපක් ගෙවා ගෙන්වා ගතිමි. එම නිසා දැන් එහි කටයුතු ඉද හිට මා ගොස් පරීක්ෂා කරන අතර, මාගේ ව්‍යාපාරික සැමියාගේ දිනපතා බීමත්ව පැමිණීම දක්නට ලැබුණි. දැනටත් අවමය සතියකට දින තුනක් හෝ බීමත්ව පැමිණෙන අතර මා කේන්තියෙන් නිතර ඔහුට බනින්නෙ පටන් ගත්තෙමි. දරුවා පෙර පාසල් යන අතර ඔහුගේ වැඩ කටයුතු කරන අතර දෙවන ගැබ් ගැනීම සිදු විය. මා නිතර කුඩා දෙයට පවා කෝපයට පත්වන්නට සහ දරුවාට පහරදීමට පවා පෙළඹුණෙමි. සැබවින්ම පෙර පාසලෙන් දෙන ගෙදර වැඩ නොකරන විට නැන්දම්මා කියන්නේ අනෙක් ලමයි ඔක්කෝම කරනවා. උබට විතරයි  බැරි යනුවෙනි. එවිට මා කොතෙකුත් ආදරෙන් කියා දීමට ගියද ඔහු එය මග හැරීම සිතට තරහක් ගෙන දුන්නේ ය. මා ගැබ් ගෙන සිටි බැවින් නිතර වමනය වීම නිසා මා තනියම නිදා ගත් අතර මාගේ  දුරකථනයෙන් දරුවාට cocomelon nursery rethems දාලා දුන්නා. එවිට එහි ඇති  වචන උච්චාරණය කරමින් සිටි දරුවාට සැමියාගේ දුරකථනය ලබා දී අධික ශබ්ද සහ ඝෝෂාකාරී, කලහකාරී කාටූන් සහ ලමා වීඩියෝ පට (කිසිදු වැඩකට නැති) ලබා දී මා එවැනි  දේවල් නොදෙන ලෙස කියන විට ඒවා නොතකමින් ඔහු නිදා ගන්නා අතර දිනක් මා අවදි වී බැලූ විට දරුවා 12 වන තුරුත් දුරකථනය දෙස බලා සිටියා. මාගේ කෑ ගැසීම නිසාම දැන්  නම් කිසිදු දුරකථනයක් ලබා නොදෙයි. 1. සැමියාගේ බීමත් කම 2. ඔහුගේ දෙමාපියන් නිසා හිතේ ඇති ව ඇති පීඩනය 3. මා පෙර ගැටලුවේ සදහන් කල පරිදි ලොකු දරුවා ගේ ගැටලුව (ඊට නම් විසදුමක් ලැබුණ) 4. දැන් පොඩි බබාට මාසයක් වන අතර නිවසේ කටයුතු තනිව කර ගැනීමට උත්සාහ කලද නිතර ගෙදර අපිළිවෙළ නිසා තවත් පීඩාව වැඩි වෙනවා. 5. නිවසේ අලුත් වැඩියා සිදු කිරීමට තබා පිලිස්සී ගිය බල්බයක් වත් මාරු නොකරන සැමියා පිලිබඳ නිතර කෝපයට පත් වන මා හට මේ සදහා විසදුමක් බලාපොරොත්තු වෙමි.

Asked on Apr 29, 2021 from Sri Lanka | Question code: 12073

• Comment
• 1 Like

මගෙ ලොකු පුතාට අවුරුදු 4යි මාස 3ක් වෙද්දි තමයි එයාගෙ නංගි බබා ආවෙ. දැන් දූ ට මාසයයි. මම පුළුවන් තරම් පුතාගෙ හිත රිද්දන්නෙ නැතිව ඉන්න උත්සාහ කරනවා.මම දූ එක්ක ඉන්න වෙලාවට පුතා ඇවිත් ආදරෙන් නංගී කියලා කකුලෙන් අදිනවා, ඔලුව අත ගානවා. එයාට ආසයි නංගි බබා අල්ලන්න. මම අත් සෝදලා නංගි ලගට එන්න කියලා යවනවා. මමත් අත් හෝදගෙන එනවා එයාට පෙනෙන විදියට. වෙලාවකට පිරිසිදුවට ඇවිත් නංගි ලගට වෙලා ඉන්නවා. අනික් වෙලාවට කොච්චර කිව්වත් ඇහුනෙ නෑ වගේ ඇවිත් චූටි බබා අදිනවා,මිරිකනවා. ඒ වෙලාවට මම සැර කරද්දී  අඩාගෙන අත්තම්මා ලගට යනවා. සිසේරියන් සැත්කම කින් බබා ලැබුණ නිසා තුවාල කැක්කුම තියෙන අතරට ලොකු බබා (බර 18  kg ක් ) වඩාගෙන ඉන්නත් හොද නෑ. ඒත් එයාට ගොඩක් දුක හිතුන දෙතුන් වතාවක්ම මම එයා උස්සගෙන ආවා. මම කොහොමද එයාව සතුටින් තියන්නේ. පෙර පාසලෙන් දෙන ගෙදර වැඩ කරන්නෙත් නෑ. කොච්චර ආදරෙන් කියල දුන්නත් කරන්නෙම නැති නිසා මට ඒවටත් කේන්ති යනවා. මට දැනෙනවා මම නිතරම ලොකු බබා එක්ක තරහ අරන් ඉන්න බවක්. වෙලාවකට  මහත්තයාටත් බනිනවා. මට මානසික රෝගයක් ඇති බවට නිතර සිතෙන අතර වෛද්‍ය වරයෙක් කරා යා යුතු තත්වයක් ද යන්න පිළිබඳ අදහසක් ලබා දෙන ලෙස ඉල්ලා සිටිමි. එසේම, මගෙ ඉහත සදහන් කළ නොරුස්නා ගතිය දෙවනි බබා ලැබෙන්න සිටි මුල් කාලයේ සිටම තිබුන අතර, එම දින වල සිටම ලොකු පුතා ද යම් යම්  අපිරිසිදු  දේ සිදු කරන බව මට තේරුනා. මල පහ කිරීමෙන් පසු සෝදන්න නොදී විනාඩි 30ක් පමණ ගේ මිදුලේ දුවමින් සිටීම. (ඊට පෙර දින වල සෝදන තුරු නොඉවසිල්ලෙන් සිටියා.) පෙර පාසල් මිතුරෙක් කලා යැයි කියමින් හොටු මැලියම් කෑම, අඩන විට අනවශ්‍ය ආකාරයෙන්  කෙල හොටු පෙරාගෙන අඩමින් අසල ඇති ඕනෑම දෙයකින් මුහුණ පිස දැමීම, (ඇඳ, පුටු සැටිය වැනි ස්ථාන වල නිතරම වගේ) ඉද හිට එයාගෙ අත්, අපෙ අත් ලෙව කනවා, නිවස තුළ හිතාමතාම මූත්‍ර දැමීම වැනි බොහෝ අප්‍රසන්න දේවල් සිදු කරන ලද අතර මේ වන විට එම තත්ත්වය ටිකක් මග හැරී තිබේ. එවැනි අවස්ථාවල මා කෝපයට පත්ව පහරදීම සිදු කලෙමි. හොදින් සිටින විට නැවත එවැනි නරක වැඩ නොකරන ලෙස ඉල්ලා සිටියෙමි. නමුත් නැවත නැවතත් එවැනි දේ කරමින්   මාව අපහසුවට පත්  කරයි.   එම තත්ත්වය මග හරවා ගැනීමට මා කුමක් කල යුතුද? මනෝ වෛද්‍ය ප්‍රතිකාර කළ යුතු වේවිදැයි අදහසක් ලබා දෙන්න.

Asked on Apr 27, 2021 from Sri Lanka | Question code: 12031

• Comment
• 0 Like

මම රැකියාවක් කරන කාන්තාවක්.මගේ දූවට අවුරුදු 2යි මාසයක් වෙන්නෙ.මගේ දෝනි දැන් කෑම කන්නෙම නෑ.එයා අඩු බර උපත් දරුවෙක්.මගේ අම්මා තමයි එයාව බලාගන්නෙ.දොනි හැමදාම උදේට අඩනවා අනේ ඔයා යන්නෙපා මට දුකයි කියලා.මං හබුන් කන්නෙම නෑ කියලා ඒ වගේම එයාට අම්මා කවාගන්නෙ ගොඩක් අමාරුවෙන්.ඉස්සර මාත් එක්ක කෑවා.දැන් ඒකත් අමාරුයි.රෑට නිදන්න ගියාම දෝනි මගේ මහත්තයට මගේ පැත්ත හැරෙන්නවත් දෙන්නෙ නෑ.රෝස මල මගේ කියලා මගේ ඇග උඩ නිදන්නෙ.මට තේරෙන්නෙ නෑ කෙල්ලට කවාගන්නෙ කොහොමද කියාලා.මට හිතෙන විදියට එයා මට අසීමිතව ආදරෙයි.මං යන නිසා වේදනාවෙන් ඉන්නෙ.මට රැකියාවෙන් ඉවත් වෙන්න බෑ.මහත්තයාගෙ අම්මා තාත්තත් අසනීපෙන්.එයාලත් ඉන්නෙ මං එක්ක.මට තේරෙන්නෙ නෑ මොකද්ද කරන්‍න ඕනි කියලා

Asked on Mar 17, 2021 from Sri Lanka | Question code: 11575

• Comment
• 1 Like

mage putha godak taraha yanawa.okkoma badu polawe gahanawa ......meya Mata manasika wadayak wela...Mata control karaganna th amarui..putha ta 5yrs wenawa...mata meya adu karaganimata monawada karanna ona kiyanna

Asked on Sep 29, 2020 from Sri Lanka | Question code: 9061

• Comment
• 0 Like

 මගේ දියනියට අවුරුදු  5ක් සම්පුර්ණ  වෙනවා මේ අවුරුද්ද  අවසානයට.මේ දියනිය  පමනයි අපට දැනට සිටින්නේ.ඇය  නිරෝගී  දරුවෙකු ලෙස ඉපදුනා වගේම මේ දක්වා ක්‍රියාශිලිව ,කඩිසරව සාමනය ක්‍රියාකාරකම්  කරනවා.නමුත් සාමනයෙන්  හොදින් හැදි වැඩුනු දරුවෙක් සේ  හොදින්  කතා නොකරයි තවමත්.අපි පුහුණු  කරන දේවල් ඇය අල්ලගෙන වචන කියනවා.සමහර කියන දේවල් අමුතුම වාග් ශ්‍යිලියක්.වචන් 3,4 ගලපලා ඇයට සාමනය දේවල් කියන්න මේ වෙද්දී පුලුවන්.ඇය හිතලා දේවල් කියන්නේ නැතිම තරම්.පුරුදු  වු වාක්‍ය  කොටස් කියනවා.අපි ජීවත් වන්නේ විදේශ රටක,මේ රටේ පෙර පාසල් ඇය යන්නේ.අපි නිවසේ කතා කරන්නේ සින්හල බාශාව. මේ තත්වය දරුවාගේ  සාමාන්‍යය  දරුවෙකු ලෙස හැරවීමට හැකි වේවීද,කොපමන කාලයක් ගත වේවීද?නැත්නම් මෙය මොලයේ වර්දනයක් නොවීමක්ද?අප දේමාපියන් විදියට කල යුත්තේ කුමක්ද?මේ ගැන ඔබගේන් කාරුණිකව  පිලිතුරක්  බලාපොරොත්තු  වෙමි.ඔබගේ මේ ස්වෙච්ඡා සේවාව ඉමහත් සේ අගය කරමි .

Asked on May 24, 2020 from Sri Lanka | Question code: 7145

• 2 Comments
• 0 Like

எனக்கு ஒருத்தரோட அறிமுகம் ஆச்சு அவர் ஒரு indian அவருக்கு போலியோ கால் இல்லை அவரோட hight 5"1 என்னோட hight5"4 எனக்கு twin children எனக்கு divorce ஆகிடுச்சு அவருக்கு தெரியும் அப்படியான ஒருவரை marriage பண்ணலாமா அவருக்கு அப்பா அம்மா இல்லை அவர் single

Asked on Apr 11, 2020 from Sri Lanka | Question code: 5872

• Comment
• 6 Likes

mage yeheliyak sambandayakin gab gena ata.dan masa 5 k meya ain kara ganimata hakida.kohomada

Asked on Jan 7, 2020 from Sri Lanka | Question code: 4689

• Comment
• 1 Like

My husband tries to control me. He doesn't let me to go to my mom's place. We have two kids. They still very young. One is one and three months and the other is three and ten months. We live with husband's mother at her place. I work. I am not well. l have diabetes and high blood pressure. They help me but scolds me most of the time. l know I am depressed. My husband is strict. but I don't want him to control me. At least I need my freedom. please help me.

Asked on Jun 30, 2019 from Sri Lanka | Question code: 3042

• Comment
• 1 Like